الاقرار اعتذار
7791. 1- “Günahı itiraf etmek özür dilemektir. ” (c. 1, s. 51)
الاعذار يوجب الاعتذار
7792. 2- “Özür dilemek, özrü kabul etmeyi gerekli kılar. ” (c. 1, s. 117)
المعذرة برهان العقل
7793. 3- “Özrü kabul etmek, akılın delilidir/göstergesidir. ” (c. 1, s. 133)
الاعتذار منذر ناصح.
7794. 4- “Özür dilemek hayır dileyen bir uyarıcıdır. ” (c. 1, s. 155)
اعادة الاعتذار تذكير بالذّنب.
7795. 5- “Özrü tekrarlamak hata ve günahı hatırlatmaktır. ” (c. 1, s. 374)
الاستغناء عن العذر اعزّ من الصّدق
7796. 6- “Özür dilemekten müstağni olmak doğru söylemekten daha değerlidir. ” (c. 2, s. 102)
اقبل اعذار النّاس تستمتع باخائهم و القهم بالبشر تمت اضغانهم
7797. 7- “İnsanların özrünü kabul et ki onların kardeşliğinden faydalanasın ve onları güler yüzlülükle karşıla ki onların kinlerini öldüresin/yok edesin. ” (c. 2, s. 215)
اعقل النّاس اعذرهم للنّاس.
7798. 8- “İnsanların en akıllısı, insanların özrünü en çok kabul edendir. ” (c. 2, s. 396)
اعظم الوزر منع قبول العذر.
7799. 9- “En büyük günah özrü kabul etmemektir. ” (c. 2, s. 399)
اعرف النّاس باللّه اعذرهم للنّاس و ان لم يجد لهم عذرا.
7800. 10- “İnsanlardan Allah’ı en iyi tanıyan kimse, kendileri için bir özür bulamadığı halde insanların özrünü en çok kabul eden kimsedir. ” (c. 2, s. 444)
7801. 11- “Günah işlediğin zaman özür dile. ” (c. 3, s. 117)
7802. 12- “Ödeme gücü azaldığı zaman bahane bulma ve özür dilemeler artar. ” (c. 3, s. 130)
7803. 13- “İşlerinden; özrünü (Allah ve insanlar nezdinde) geçerli kılabilecek, delilini sabit kılacak ve doğruluğu sana geri döndürecek şeyi ara. ” (c. 3, s. 296)
7804. 14- “İşinden senin özrünü (Allah ve insanlar nezdinde) geçerli kılabilecek şeyi ara. ” (c. 3, s. 440)
7805. 15- “İnsanların en kötüsü, özrü kabul etmeyen ve günahı bağışlamayan (görmezlikten gelmeyen) kimsedir. ” (c. 4, s. 165)
7806. 16- “Günahkar insanın şefaatçisi, özür dileyerek tevazu göstermesidir. ” (c. 4, s. 180)
7807. 17- “Bazen şaşkın ve hayrete düşmüş kimse mazur görülür. ” (c. 4, s. 475)
7808. 18- “Özür dilemeyi cezalandıran kimsenin günahı büyür. ” (c. 5, s. 357)
7809. 19- “Günahı olmadan özür dileyen kimse, gerçekte kendine bir günah gerekli kılmıştır. ” (c. 5, s. 391)
7810. 20- “Güzel özür dileyen kimse affedilmeye layıktır. ” (c. 5, s. 470)
7811. 21- “Günahkar insanın özrünü kabul etmek yüceliğin gereklerinden ve ahlakın güzelliklerindendir. ” (c. 4, s. 517)
7812. 22- “Çok özür dilemek günahı büyütür. (Yani çok özür dilemek günahın büyüklüğünün nişanesidir. )” (c. 4, s. 591)
7813. 23- “Özür dileyen kimse (bu işiyle) bağışlanmayı taleb etmiştir. ” (c. 5, s. 471)
7814. 24- “Cani kimsenin özrünü kabul etmek fazilet güzelliğindendir. ” (c. 6, s. 18)
7815. 25- “Özür dileyen kimse, sanki günah işlememiş gibidir. ” (c. 6, s. 18)
7816. 26- “Özür dilemeye rağmen cezalandırmak ne de çirkindir!” (c. 6, s. 50)
7817. 27- “Özür dilemek ne de iyi bir şefaatçidir. ” (c. 6, s. 68)
7818. 28- “Senin için bir özür bulmayı sevmeyen istemeyen kimseden özür dileme. ” (c. 6, s. 161)
7819. 29- “Özür dilemekten daha üstün bir şefaatçi yoktur. ” (c. 6, s. 381)