Cimrilik البخيل

1737. 1- “Cimrilik kınanmıştır. Haset eden kimse hüzünlü olur. ” (c. 1, s. 36)

1738. 2- “Cimrilik fakirliktir. ” (c. 1, s. 37)

1739. 3- “Cimrilik sövgüye neden olur. ” (c. 1, s. 38)

1740. 4- “Cimrilik sövgü kazandırır. ” (c. 1, s. 82)

1741. 5- “Cimrilik insanı aşağılık kılar. ” (c. 1, s. 116)

1742. 6- “Cimri kimse varislerinin haznedarıdır. ” (c. 1, s. 127)

1743. 7- “Cimrilik eleştiri kazandırır. ” (c. 1, s. 128)

البخيل متعجّل الفقر
1744. 8- “Cimri fakirliği süratlendirir. ” (c. 1, s. 183)

1745. 9- “Cimrilik düşmanlığa neden olur. ” (c. 1, s. 199)

1746. 10- “Cimri kimse sürekli zelildir. ” (c. 1, s. 199)

1747. 11- “Cimri kimse özürlere ve nedenlere sarılır. ” (c. 1, s. 336)

1748. 12- “Cimrilik sahibini zillete düşürür ve sakınanlara izzet verir. ” (c. 1, s. 370)

1749. 13- “Cimri kimse azizleri arasında zelildir. ” (c. 1, s. 377)

1750. 14- “Cimrilik iki fakirlikten biridir. ” (c. 2, s. 17)

1751. 15- “Cimrilik utanç getirir ve insanı ateşe sokar. ” (c. 2, s. 31)

1752. 16- “Cimri kimse dünyada kınanır, ahirette de azap görür ve kınanır. ” (c. 2, s. 36)

1753. 17- “Stokçuluk ve cimrilik eden kimse kendine teşekkür etmeyen kimse için toplar ve özrünü kabul etmeyen kimseye doğru yürür. ” (c. 2, s. 62)

1754. 18- “Münezzeh olan Allah’ın maldan farz kıldığını ödemekte cimrilik etmek en çirkin cimriliktir. ” (c. 2, s. 116)

1755. 19- “Cimri kimsenin yüzsuyundan harcadığı elinde tuttuğu maldan daha fazladır. Dininden zayi ettiği ise kendi yanında koruduğu malından kat kat fazladır. ” (c. 2, s. 130)

1756. 20- “Cimrilikten sakının, şüphesiz cimrilik kınanma ve sövgü kazandırır. ” (c. 2, s. 272)

1757. 21- “Cimrilikten sakının, şüphesiz cimrilik düşmanlık doğurur, insanın iyiliklerini çirkinleştirir ve ayıplarını dağıtıp yayar. ” (c. 2, s. 274)

1758. 22- “Cimri insanla arkadaşlık etmekten sakın. Şüphesiz, kendisine en muhtaç olduğun anda senden el çeker. ” (c. 2, s. 290)

1759. 23- “Cimrilik ile süslenmekten sakın, şüphesiz cimrilik seni yakınların nezdinde ayıplı ve uzakların yanında düşman kılar. ” (c. 2, s. 292)

1760. 24- “Cimrilikten sakın. Şüphesiz cimrilik, miskinlik örtüsü ve insanı her türlü aşağılığa sürükleyen dizgindir. ” (c. 2, s. 294)

1761. 25- “Mal toplamaktan sakın; şüphesiz bir gününden fazlası için topladıkların hususunda başkalarının haznedarısın. ” (c. 2, s. 309)

1762. 26- “Cimrilikten sakının. Şüphesiz cimri kimseyi yabancı düşman bilir, yakınlar ise nefret eder. ” (c. 2, s. 326)

1763. 27- “İnsanların en fakiri zengin ve eli geniş olduğu halde kendisine karşı eli sıkı olan ve servetini başkalarına bırakan kimsedir. ” (c. 2, s. 473)

1764. 28- “Kullardan Allah-u Teala’ya en uzak olan yaratık zengin cimridir. ” (c. 2, s. 431)

1765. 29- “En çirkin cimrilik malı müstahak olan kimseden alı koymaktır. ” (c. 2, s. 430)

1766. 30- “İnsanların en cimrisi malı hususunda kendisine cimri davranan ve varislerine bırakan kimsedir. ” (c. 2, s. 449)

1767. 31- “Zenginliğin afeti cimriliktir. ” (c. 3, s. 112)

1768. 32- “Ölçülü olmanın afeti cimriliktir. ” (c. 3, s. 106)

1769. 33- “Cimrilik düşmanlıkları artırır. ” (c. 3, s. 200)

1770. 34- “Cimrilik kötü bir ahlaktır. ” (c. 3, s. 257)

1771. 35- “Cimrilikten ve nifaktan sakının. Şüphesiz bu ikisi en çok kınanan ahlaktandır. ” (c. 3, s. 303)

1772. 36- “Şu iki haslet müminin kalbinde birleşmez: Kötü ahlaklı olmak ve cimrilik etmek. ” (c. 3, s. 452)

1773. 37- “Nice hayırsız ve cimri zengin telef/helak olmayı miras bırakır. ” (c. 4, s. 63)

1774. 38- “Aşırı cimrilik yiğitliği çirkinleştirir ve kardeşliği bozar. ” (c. 4, s. 118)

1775. 39- “Cimri kimse dünya malından az bir şey hususunda dahi kendisine cimrilik eden ama onu tümüyle varislerine cömertçe veren kimsedir. ” (c. 2, s. 71)

1776. 40- “Mevcut mal hususunda cimrilik etmek mabut olan Allah’a kötü zanda bulunmaktır. ” (c. 1, s. 329)

1777. 41- “Zenginliği ortadan kaldıran şey muhtaç insanlardan esirgemektir. ” (c. 4, s. 122)

1778. 42- “Kaçtığı fakirliği öne alan, talep ettiği zenginliği kaybeden, dünyada fakirler gibi yaşayan ve ahirette zenginler gibi hesaba çekilen mutsuz cimriye şaşarım. ” (c. 4, s. 346)

1779. 43- “Cimrilikte sövgü vardır. ” (c. 4, s. 400)

1780. 44- “Çok cimrilik sövgüye neden olur. ” (c. 4, s. 591)

1781. 45- “Dini hususunda cimri olan yücelir. ” (c. 5, s. 190)

1782. 46- “Fakirlikten korktuğu için elini yuman (cimri) kimse fakirliği öne alır. ” (c. 5, s. 181)

1783. 47- “Malı hususunda cimrilik eden zelil olur. ” (c. 5, s. 190)

1784. 48- “Cimrilikten ayrılmayan kimse hayır dileyen kimseden mahrum kalır. ” (c. 5, s. 228)

1785. 49- “Cimri kimsenin arkadaşı olmaz. ” (c. 5, s. 76)

1786. 50- “Cimri kimsenin seveni olmaz. ” (c. 5, s. 78)

1787. 51- “Kendisine cimri davranan kimse hayırlı işte başarılı olamaz ve malını başkalarına bırakır. ” (c. 5, s. 93)

1788. 52- “Eğer cimriliği bir insan suretinde görmüş olsaydınız bir gözün (görmek istediği için) kapandığı ve her kalbin yüz çevirdiği çirkin birisi şeklinde görürdünüz. ” (c. 5, s. 118)

1789. 53- “Kendisine cimri davranan başkasına daha cimri davranır. ” (c. 5, s. 335)

1790. 54- “Kendisini övenden malını esirgeyen kimse onu kendisini övmeyene miras bırakır. ” (c. 5, s. 366)

1791. 55- “Maliki olmadığı şey hususunda cimrilik eden kimse rezaletin nihayetine erişmiştir. ” (c. 5, s. 380)

1792. 56- “Malı hususunda kendisine cimri davranan onu eşinin (kendinden sonraki) kocasına bağışlar. ” (c. 5, s. 443)

1793. 57- “Nezdinde olanı muhtaca vermek hususunda cimrilik eden kimseye Allah’ın gazabı çok olur. ” (c. 5, s. 446)

1794. 58- “En çirkin ahlak cimriliktir. ” (c. 6, s. 34)

1795. 59- “Cimrilik ve hakkını kötülükle istemek kötü ahlaktandır. ” (c. 6, s. 23)

1796. 60- “İhsanı hususunda cimrilik eden, aklından nasiplenmemiştir. ” (c. 6, s. 76)

1797. 61- “Bir çok mala sahib olduğu halde cimrilik etmek ne de çirkindir!” (c. 6, s. 68)

1798. 62- “Kemal sahiplerine cimrilik etmek ne de çirkindir. ” (c. 6, s. 70)

1799. 63- “İhsanı hususunda cimrilik edenin imanı güçlenmemiştir. ” (c. 6, s. 73)

1800. 64- “Cimrilik gibi hiçbir şey Allah’ın öfkesine neden olmaz. ” (c. 6, s. 74)

1801. 65- “Bu (çöplük) cimrilerin cimrilik ettikleri şeydir. ” (c. 6, s. 196)

1802. 66- “Kaçtığı fakirliğin, gelmesini hızlandıran ve aradığı şeyi terk eden zengine eyvahlar olsun!” (c. 6, s. 230)

1803. 67- “Cimrilik etme ki hayatı kendine daraltılmış olursun israf etme ki aşırı kaçmış olursun. ” (c. 6, s. 296)

1804. 68- “Cimrilik gibi sövgüye vesile olan bir şey yoktur. ” (c. 6, s. 352)

1805. 69- “Cimrinin mürüvveti olmaz. ” (c. 6, s. 346)

1806. 70- “Cimri dostta hayır yoktur. ” (c. 6, s. 391)

1807. 71- “Cimrilikten daha kötü bir kötülük yoktur. ” (c. 6, s. 379)

1808. 72- “Cimrilik gibi bir gurbet yoktur. ” (c. 6, s. 357)

1809. 73- “Cimrilikle birlikte mürüvvet olmaz. ” (c. 6, s. 390)

1810. 74- “Cimrilikten daha kötü bir kötülük yoktur. ” (c. 6, s. 399)

1811. 75- “Mal sadece cimrilikle kalır. Cimri kimse cezalandırılır, kınanır. ” (c. 6, s. 416)

1812. 76- “Çok bahane bulmak cimriliğin ayetidir. ” (c. 4, s. 589)

1813. 77- “Cimriliği bir insan şeklinde görmüş olsaydınız, çirkin bir insan şeklinde görürdünüz. ” (c. 5, s. 111)