بسم الله الرحمن الرحيم
حديث 1 :
امام رضا (ع) : مؤمن ، مؤمن واقعي نيست ، مگر آن كه سه خصلت در او باشد : سنتي از پروردگارش و سنتي از پيامبرش و سنتي از امامش . اما سنت پروردگارش ، پوشاندن راز خود است ، اما سنت پيغمبرش ، مدارا و نرم رفتاري با مردم است ، اما سنت امامش صبر كردن در زمان تنگدستي و پريشان حالي است
لا يكون المؤمن مؤمنا حتي تكون فيه ثلاث خصال ، سنة من ربه ، و سنة من نبيه ، و سنة من وليه . فاما السنة من ربه فكتمان سره ، و اما السنة من نبيه فمداراة الناس ، و اما السنة من وليه فالصبر في البأساء و الضراء
حديث 2 :
امام رضا (ع) : پنهان كننده كار نيك ( پاداشش ) برابر هفتاد حسنه است و آشكار كننده كار بد سرافكنده است ، و پنهان كننده كار بد آمرزيده است
المستتر بالحسنة يعدل سبعين حسنة ، و المذيع بالسيئة مخذول ، و المستتر بالسيئة مغفور له
حديث 3 :
امام رضا (ع) : از اخلاق پيامبران ، نظافت و پاكيزگي است
من أخلاق الانبياء التنظف
حديث 4 :
امام رضا (ع) : امين به تو خيانت نكرده ( و نمي كند ) و ليكن ( تو ) خائن را امين تصور نمودي
لم يخنك الامين ، ولكن ائتمنت الخائن
حديث 5 :
امام رضا (ع) : برادر بزرگتر به منزله پدر است
الأخ الأكبر بمنزلة الأب
حديث 6 :
امام رضا (ع) : دوست هركس عقل او ، و دشمنش جهل اوست
صديق كل امرء عقله و عدوه جهله
حديث 7 :
امام رضا (ع) : دوستي با مردم ، نيمي از عقل است
التودد الي الناس نصف العقل
حديث 8 :
امام رضا (ع) : به درستي كه خداوند ، سر و صدا و تلف كردن مال و پر خواهشي را دوست ندارد
إن الله يبغض القيل و القال و إضاعة المال و كثرة السؤال
حديث 9 :
امام رضا (ع) : عقل شخص مسلمان تمام نيست ، مگر اين كه ده خصلت را دارا باشد : از او اميد خير باشد ، از بدي او در امان باشند ، خير اندك ديگري را بسيار شمارد ، خير بسيار خود را اندك شمارد ، هرچه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود ، در عمر خود از دانش طلبي خسته نشود ، فقر در راه خدايش از توانگري محبوبتر باشد ، خواري در راه خدايش از عزت با دشمنش محبوبتر باشد ، گمنامي را از پرنامي خواهانتر باشد . سپس فرمود : دهمي چيست و چيست دهمي ! به او گفته شد : چيست ؟ فرمود : احدي را ننگرد جز اين كه بگويد او از من بهتر و پرهيزگارتر است
لا يتم عقل امرء مسلم حتي تكون فيه عشر خصال ، الخير منه مأمول ، و الشر منه مأمون ، يستكثر قليل الخير من غيره ، و يستقل كثير الخير من نفسه ، لا يسأم من طلب الحوائج اليه ، و لا يمل من طلب العلم طول دهره ، الفقر في الله احب اليه من الغني ، و الذل في الله احب اليه من العز في عدوه ، و الخمول أشهي اليه من الشهرة . ثم قال ( ع ) : العاشرة و ما العاشرة ! قيل له : ما هي ؟ قال ( ع ) : لا يري أحدا الا قال : هو خير مني و أتقي
حديث 10 :
امام رضا (ع) : از امام رضا ( ع ) سؤال شد : سفله كيست ؟ فرمود : آن كه چيزي دارد كه از ( ياد ) خدا بازش دارد
سئل الرضا ( ع ) عن السفلة فقال : من كان له شيء يلهيه عن الله
حديث 11 :
امام رضا (ع) : ايمان يك درجه بالاتر از اسلام است ، و تقوا يك درجه بالاتر از ايمان است ، و به فرزند آدم چيزي بالاتر از يقين داده نشده است
إن الايمان افضل من الاسلام بدرجة ، و التقوي افضل من الايمان بدرجة ، و لم يعط بنو آدم افضل من اليقين
حديث 12 :
امام رضا (ع) : اطعام و ميهماني كردن براي ازدواج از سنت است
من السنة إطعام الطعام عند التزويج
حديث 13 :
امام رضا (ع) : پيوند خويشاوندي را برقرار كنيد گرچه با جرعه آبي باشد ، و بهترين پيوند خويشاوندي ، خودداري از آزار خويشاوندان است
صل رحمك و لو بشربة من ماء ، و افضل ما توصل به الرحم كف الأذي عنها
حديث 14 :
امام رضا (ع) : حضرت رضا ( ع ) هميشه به اصحاب خود مي فرمود : بر شما باد به اسلحه پيامبران ، گفته شد : اسلحه پيامبران چيست ؟ فرمود : دعا
عن الرضا ( ع ) أنه كان يقول لأصحابه : عليكم بسلاح الأنبياء ، فقيل : و ما سلاح الأنبياء ؟ قال : الدعاء
حديث 15 :
امام رضا (ع) : از نشانه هاي دين فهمي ، حلم و علم است ، و خاموشي دري از درهاي حكمت است . خاموشي و سكوت ، دوستي آور و راهنماي هر كار خيري است
إن من علامات الفقه : الحلم و العلم ، و الصمت باب من ابواب الحكمة ، إن الصمت يكسب المحبة ، إنه دليل علي كل خير
حديث 16 :
امام رضا (ع) : زماني بر مردم خواهد آمد كه در آن عافيت ده جزء است ، كه نه جزء آن در كناره گيري از مردم ، و يك جزء آن در خاموشي است
يأتي علي الناس زمان تكون العافية فيه عشرة اجزاء : تسعة منها في اعتزال الناس و واحد في الصمت
حديث 17 :
امام رضا (ع) : از امام رضا ( ع ) از حقيقت توكل سؤال شد . فرمود : اين كه جز خدا از كسي نترسي
سئل الرضا ( ع ) عن حد التوكل ، فقال ( ع ) : أن لا تخاف احدا الا الله
حديث 18 :
امام رضا (ع) : به راستي كه بدترين مردم كسي است كه ياري اش را ( از مردم ) باز دارد و تنها بخورد و زير دستش را بزند
إن شر الناس من منع رفده و أكل وحده و جلد عبده
حديث 19 :
امام رضا (ع) : بخيل را آسايشي نيست ، و حسود را خوشي و لذتي نيست ، و زمامدار را وفايي نيست ، و دروغگو را مروت و مردانگي نيست
ليس لبخيل راحة ، و لا لحسود لذة ، و لا لملوك وفاء ، و لا لكذوب مروة
حديث 20 :
امام رضا (ع) : كسي دست كسي را نمي بوسد ، زيرا بوسيدن دست او مانند نماز خواندن براي اوست
لا يقبل الرجل يد الرجل ، فإن قبلة يده كالصلاة له
حديث 21 :
امام رضا (ع) : به خداوند خوشبين باش ، زيرا هركه به خدا خوشبين باشد ، خدا با گمان خوش او همراه است ، و هركه به رزق و روزي اندك خشنود باشد ، خداوند به كردار اندك او خشنود باشد ، و هركه به اندك از روزي حلال خشنود باشد ، بارش سبك و خانواده اش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنيا و دوايش بينا سازد و او را از دنيا به سلامت به دار السلام بهشت رساند
أحسن الظن بالله ، فإن من حسن ظنه بالله كان عند ظنه ، و من رضي بالقليل من الرزق قبل منه اليسير من العمل ، و من رضي باليسير من الحلال خفت مؤونته و نعم أهله و بصره الله داء الدنيا و دواءها و اخرجه منها سالما الي دار السلام
حديث 22 :
امام رضا (ع) : ايمان چهار ركن است : توكل بر خدا ، رضا به قضاي خدا ، تسليم به امر خدا ، واگذاشتن كار به خدا
الايمان أربعة أركان : التوكل علي الله ، و الرضا بقضاء الله ، و التسليم لأمر الله ، و التفويض الي الله
حديث 23 :
امام رضا (ع) : از امام رضا درباره بهترين بندگان سؤال شد . فرمود : آنان هرگاه نيكي كنند خوشحال شوند ، و هرگاه بدي كنند آمرزش خواهند ، و هرگاه عطا شوند شكر گزارند ، و هرگاه بلا بينند صبر كنند ، و هرگاه خشم كنند . درگذرند
سئل ( ع ) عن خيار العباد ، فقال : الذين اذا أحسنوا استبشروا ، و اذا اساءوا استغفروا ، و اذا أعطوا شكروا ، و اذا ابتلوا صبروا ، و اذا غضبوا عفوا
حديث 24 :
امام رضا (ع) : كسي كه فقير مسلماني را ملاقات نمايد و بر خلاف سلام كردنش بر اغنيا بر او سلام كند ، در روز قيامت در حالي خدا را ملاقات نمايد كه بر او خشمگين باشد
من لقي فقيرا مسلما فسلم عليه خلاف سلامه علي الأغنياء لقي الله عزوجل يوم القيامة و هو عليه غصبان
حديث 25 :
امام رضا (ع) : از حضرت امام رضا ( ع ) درباره خوشي دنيا سؤال شد . فرمود : وسعت منزل و زيادي دوستان
سئل الامام الرضا ( ع ) عن عيش الدنيا ، فقال : سعة المنزل و كثرة المحبين
حديث 26 :
امام رضا (ع) : زماني كه حاكمان دروغ بگويند ، باران نبارد و چون زمامدار ستم ورزد ، دولت ، خوار گردد ، و اگر زكات اموال داده نشود چهار پاپان از بين روند
اذا كذب الولاة حبس المطر ، و اذا جار السلطان هانت الدولة ، و اذا حبست الزكاة ماتت المواشي
حديث 27 :
امام رضا (ع) : هر كس اندوه و مشكلي را از مؤمني برطرف نمايد ، خداوند در روز قيامت اندوه را از قلبش برطرف سازد
من فرج عن مؤمن فرج الله عن قلبه يوم القيامة
حديث 28 :
امام رضا (ع) : بعد از انجام واجبات ، كاري بهتر از ايجاد خوشحالي براي مؤمن ، نزد خداوند بزرگ نيست
ليس شيء من الاعمال عند الله عزوجل بعد الفرائض افضل من إدخال السرور علي المؤمن
حديث 29 :
امام رضا (ع) : بر شما باد به ميانه روي در فقر و ثروت ، و نيكي كردن چه كم و چه زياد ، زيرا خداوند متعال در روز قيامت يك نصفه خرما را چنان بزرگ نمايد كه مانند كوه احد باشد
عليكم بالقصد في الغني و الفقر و البر من القليل و الكثير ، فإن الله تبارك و تعالي يعظم شقة التمرة حتي ياتي يوم القيامة كجبل أحد
حديث 30 :
امام رضا (ع) : به ديدن يكديگر رويد تا يكديگر را دوست داشته باشيد و دست يكديگر را بفشاريد و به هم خشم نگيريد
تزاوروا تحابوا و تصافحوا و لا تحاشموا
حديث 31 :
امام رضا (ع) : بر شما باد راز پوشي در كارهاتان در امور دين و دنيا . روايت شده كه " افشاگري كفر است " و روايت شده " كسي كه افشاي اسرار مي كند با قاتل شريك است " و روايت شده كه " هرچه از دشمن پنهان مي داري ، دوست تو هم بر آن آگاهي نيابد "
عليكم في أموركم بالكتمان في أمور الدين و الدنيا ، فإنه روي " أن الإذاعة كفر " و روي " المذيع و القاتل شريكان " و روي " ما تكتمه من عدوك فلا يقف عليه وليك "
حديث 32 :
امام رضا (ع) : آدمي نمي تواند از گردابهاي گرفتاري با پيمان شكني رهايي يابد ، و از چنگال عقوبت رهايي ندارد كسي كه با حيله به ستمگري مي پردازد
لا يعدم المرء دائرة السوء مع نكث الصفقة ، و لا يعدم تعجيل العقوبة مع ادراء البغي
حديث 33 :
امام رضا (ع) : با سلطان و زمامدار با ترس و احتياط همراهي كن ، و با دوست با تواضع ، و با دشمن با احتياط ، و با مردم با روي خوش
اصحب السلطان بالحذر ، و الصديق بالتواضع ، و العدو ، بالتحرز ، و العامة بالبشر
حديث 34 :
امام رضا (ع) : هر كس به رزق و روزي كم از خدا راضي باشد ، خداوند از عمل كم او راضي باشد
من رضي عن الله تعالي بالقليل من الرزق رضي الله منه بالقليل من العمل
حديث 35 :
امام رضا (ع) : عقل ، عطيه و بخششي است از جانب خدا ، و ادب داشتن ، تحمل يك مشقت است ، و هر كس با زحمت ادب را نگهدارد ، قادر بر آن مي شود ، اما هر كه به زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بر جهل او افزوده نمي شود
العقل حباء من الله و الادب كلفة ، فمن تكلف الادب قدر عليه ، و من تكلف العقل لم يزدد بذلك الا جهلا
حديث 36 :
امام رضا (ع) : به راستي كسي كه در پي افزايش رزق و روزي است تا با آن خانواده خود را اداره كند ، پاداشش از مجاهد در راه خدا بيشتر است
ان الذي يطلب من فضل يكف به عياله أعظم أجرا من المجاهد في سبيل الله
حديث 37 :
امام رضا (ع) : پنج چيز است كه در هر كس نباشد اميد چيزي از دنيا و آخرت به او نداشته باش : كسي كه در نهادش اعتماد نبيني ، و كسي كه در سرشتش كرم نيابي ، و كسي كه در خلق و خوي اش استواري نبيني ، و كسي كه در نفسش نجابت نيابي ، و كسي كه از خدايش ترسناك نباشد
خمس من لم تكن فيه فلا ترجوه لشيء من الدنيا و الَخرة : من لم تعرف الوثاقة في أرومته ، و الكرم في طباعه ، و الرصانة في خلقه ، و النبل في نفسه ، و المخافة لربه
حديث 38 :
امام رضا (ع) : هرگز دو گروه با هم روبه رو نمي شوند ، مگر اين كه نصرت و پيروزي با گروهي است كه عفو و بخشش بيشتري داشته باشد
ما التقت فئتان قط الا نصر أعظمهما عفوا
حديث 39 :
امام رضا (ع) : مبادا اعمال نيك و تلاش در عبادت را به اتكاي دوستي آل محمد ( ع ) رها كنيد ، و مبادا دوستي آل محمد ( ع ) و تسليم براي آنان را به اتكاي عبادت از دست بدهيد ، زيرا هيچ كدام از اين دو به تنهايي پذيرفته نمي شود
لا تدعوا العمل الصالح و الاجتهاد في العبادة اتكالا علي حب آل محمد ( ع ) ، لا تدعوا حب آل محمد ( ع ) و التسليم لأمرهم اتكالا علي العبادة ، فإنه لا يقبل أحدهما دون الَخر
حديث 40 :
امام رضا (ع) : عبادت پر روزه داشتن و نماز خواندن نيست ، و همانا عبادت پر انديشه كردن در امر خداست
ليس العبادة كثرة الصيام و الصلاة ، و انما العبادة كثرة التفكر في أمر الله
الثلاثاء أبريل 26, 2016 6:14 am
